yandırıb-yaxmaq — bax yandırmaq 5 ci mənada. Əzizim baxar doymaz; Yandırar yaxar, doymaz; Baxdıqca gözlərimdən; Qanlı yaş axar, doymaz. (Bayatı). Firqət odu məni yandırıb yaxar; Sübhü şam didəmdən qanlı yaş axar. Q. Z … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
rəng — is. <fars.> 1. Bir şeyin işıq tonu. Tünd rəng. Qırmızı rəng. – Çöllər yuxudan olunca bidar; Min rəng çiçəklə doldu gülzar. A. Ş.. Xoşdur mənə, xoşdur bu təbiətdəki rənglər. S. Rüst.. Rəngi qaçmaq (getmək) – öz təbii rəngini itirib bozarmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yaxma — 1. 1. «Yaxmaq 1»dan f. is. 2. is. Üzərinə yağ və s. yaxılmış çörək parçası; yaxmac. Tapdıq dedi: – Ana, ona yağ yaxması ver! Ə. Vəl.. 2. «Yaxmaq 2»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
calaşdırmaq — f. 1. Birləşdirmək, calamaq, qoşmaq, aralarında rabitə yaratmaq. <Kərəmov:> Salmanov, götür telefonu, məni rayon icraiyyə komitəsi ilə calaşdır. S. Rəh.. 2. dan. Əsassız olaraq isnad etmək, boynuna atmaq, yaxmaq. Bir gün təzə arvad bir oyun … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
can — is. <fars.> 1. Dini etiqada görə, ölümlə vücuddan ayrılan qeyri maddi varlıq; ruh. Hələ canı var. – Çıxmayan cana ümid var. (Məsəl). Südlə gələn canla çıxar. (Ata. sözü). Səni canan sanıram, çıx bədənimdən, ey can! F.. Kərəm deyər: Haqq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fırtınalı — sif. 1. Fırtınası olan, boranlı, qasırğalı, coşqun. Fırtınalı hava. Fırtınalı okean. – Fırtınalı göylərimi yaxmaq istər ildırımlar; Nə zaman ki qərib ruhum yad ellərdən cana doyar. Ə. C.. Divarlarda fırtınalı dəniz batan gəmi, tufan vaxtı dənizdə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kabab — is. <ər.> Köz üstündə şişdə, yaxud od üzərində tavada doğranmış ətdən, balıqdan bişirilmiş xörək. Kabab bişirmək. Kababa qonaq etmək. Kabab çəkmək (tikə ətləri şişə keçirmək). – Kababı köz öldürər; İgidi söz öldürər. (Ata. sözü). . . Evin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
közləmək — f. Köz etmək, köz halına salmaq. Kömürü közləmək. // məc. Yandırmaq, yaxmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
külləmək — f. 1. Kül tökmək, kül sərmək. Ləkləri külləmək. Ağacların dibini külləmək. 2. Lavaşı yandırmamaq üçün saca, hisdən qorumaq üçün qazana və s. yə küllü palçıq yaxmaq, sürtmək. Qazanı külləmək. – . . Ana saç külləyib ocaq qalayır, kətə bişirib içinə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ləkə — is. 1. Ləkələyici bir şeyin səth üzərində buraxdığı iz. Qan ləkəsi. Yağ ləkəsi. Mürəkkəb ləkəsi. Paltarındakı ləkəni silmək. – <Eldar> sazın üstündə tünd qara ləkələri mənə göstərdi. M. Rz.. Yuyuldu, divarlara; Sıçramış qan ləkəsi. Ə. C..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
